चर्चास्तवः

 

सौन्दर्यविभ्रमभुवो [1]भुवनाधिपत्य-

 

सङ्कल्पकल्पतरवस्त्रिपुरे जयन्ति ।

 

एते कवित्वकुमुदप्रकरावबोध-

 

पूर्णेन्दवस्त्वयि जगज्जजननि प्रणामाः ॥१॥

 

 

 

देवि स्तुतिव्यतिकरे कृतबुद्धयस्ते

 

वाचस्पतिप्रभृतयोऽपि जडीभवन्ति ।

 

तस्मान्निसर्गजडिमा कतमोऽहमत्र

 

स्तोत्रं तव त्रिपुरतापनपत्नि कर्तुम् ॥२॥

 

 

 

मातस्तथापि भवतीं भवतीव्रताप-

 

विच्छित्तये स्तव[2]महार्णवकर्णधारः ।

 

स्तोतुं भवानि स भवच्चरणारविन्द-

 

भक्तिग्रहः किमपि मां मुखरीकरोति ॥३॥

 

 

 

सूते जगन्ति भवती भवती बिभर्ति

 

जागर्ति तत्क्षयकृते भवती भवानि ।

 

मोहं भिनत्ति भवती भवती रुणद्धि

 

लीलायितं जयति[3] चित्रमिदं भवत्याः ॥४॥

 

 

 

यस्मिन्मनागपि नवाम्बुजपत्रगौरीं

 

गौरि [4]प्रसादमधुरां दृ[5]शमादधासि ।

 

तस्मिन्निरन्तरमनङ्गशरावकीर्ण[6]-

 

सीमन्तिनीनयनसन्ततयः पतन्ति ॥५॥

 

 

 

पृथ्वीभुजोऽप्युदयन[7]प्ररवस्य तस्य

 

विद्याधरप्रणतिचुम्बितपादपीठः ।

 

[8]तच्चक्रवर्तीपदवीप्रणयस्स एषः

 

त्वत्पादपङ्कजरजःकणजः प्रसादः ॥६॥

 

 

 

त्वत्पादपङ्कजरजःप्रणिपातपूर्वैः

 

पुण्यैरनल्पमतिभिः कृतिभिः कवीन्द्रैः ।

 

क्षीरक्षपाकरदुकूलहिमावदाता

 

कैरप्यवापि भुवनत्रितयेऽपि कीर्तिः ॥७॥

 

 

 

कल्पद्रुमप्रसवकल्पितचित्रपूजा-

 

मुद्दीपितप्रियतमामदरक्तगीतैः[9] ।

 

नित्यं भवानि भवतीमुपवीणयन्ति

 

विद्याधराः कनकशैलगुहागृहेषु ॥८॥

 

 

 

लक्ष्मीवशीकरणकर्मणि कामिनीना-

 

माकर्षणव्यतिकरेषु च सिद्धमन्त्रः ।

 

नीरन्ध्रमोहतिमिरच्छिदुरप्रदीपो

 

देवि त्वदङ्घ्रिजनितो जयति प्रसादः ॥९॥

 

 

 

देवि त्वदङ्घ्रिनखरत्नभुवो मयूखाः

 

प्रत्यग्र[10]मौक्तिकरुचो मुदमुद्वहन्ति ।

 

सेवानतिव्यतिकरे सुरसुन्दरीणां

 

सीमन्तसीम्नि कुसुमस्तबकायितं यैः ॥१०॥

 

 

 

मूर्ध्नि स्फुरत्तुहिनदीधितिदीप्तिदीप्तं[11]

 

मध्ये ललाटममरायुधरश्मिचित्रम् ।

 

हृच्चक्रचुम्बि हुतभुक्कणिकानुकारि[12]-

 

ज्योतिर्यदेतदिदमम्ब तव स्वरूपम् ॥११॥

 

 

 

रूपं तव स्फुरितचन्द्रमरीचिगौर-

 

मालोकते[13] शिरसि वागधिदैवतं यः[14] ।

 

निःसीमसूक्तिरचनामृतनिर्झरस्य[15]

 

तस्य प्रसादमधुराः[16] प्रसरन्ति वाचः ॥१२॥

 

 

 

सिन्दूरपांसुपटलच्छुरितामिव द्यां

 

त्वत्तेजसा जतुरसस्नपितामिवोर्वीम् ।

 

यः पश्यति क्षणमपि त्रिपुरे विहाय

 

व्रीडां मृडानि सुदृशस्तमनुद्रवन्ति[17] ॥१३॥

 

 

 

मातर्मुहूर्तमपि यः स्मरति स्वरूपं

 

लाक्षारसप्रसर[18]तन्तुनिभं भवत्याः ।

 

ध्यायन्त्यनन्यमनसस्तमनङ्गतप्ताः

 

प्रद्युम्नसीम्नि सुभगत्वगुणं[19] तरुण्यः ॥१४॥

 

 

 

योऽयं चकास्ति गगनार्णवरत्नमिन्दु-

 

र्योऽयं सुरासुरगुरुः पुरुषः पुराणः ।

 

यद्भाग[20]मर्धमिदमन्धकसूदनस्य

 

देवि त्वमेव तदिति प्रतिपादयन्ति ॥१५॥

 

 

 

इच्छानुरूपमनुरूपगुणप्रकर्ष[21]-

 

सङ्कर्षिणि त्वमभिमृश्य यदा बिभर्षि ।

 

जायेत स त्रिभुवनैकगुरुस्तदानीं

 

देवश्शिवोऽपि भुवनत्रयसूत्रधारः ॥१६॥

 

 

 

ध्यातासि हेमवति[22] येन हिमांशुरश्मि-

 

मालामलद्युतिरकल्मषमानसेन ।

 

तस्याविलम्बमनवद्यमनन्तकल्प-

 

मल्पैर्दिनैस्सृजसि सुन्दरि वाग्विलसम् ॥१७॥

 

 

 

आधारमारुतनिरोधवशेन येषां

 

सिन्दूररञ्जितसरोजगुणानुकारि ।

 

दीप्तं[23] हृदि स्फुरति देवि वपु[24]स्त्वदीयं

 

ध्यायन्ति तानिह समीहितसिद्धिसार्थाः[25] ॥१८॥

 

 

 

ये चिन्तयन्त्यरुणमण्डलमध्यवर्ति

 

रूपं तवाम्ब नवयावकपङ्कपिङ्गम्[26] ।

 

तेषां सदैव कुसुमायुधबाणभिन्न-

 

वक्षःस्थला मृगदृशो वशगा भवन्ति ॥१९॥

 

 

 

त्वामैन्दवीमिव कलामनुफालदेश-

 

मुद्भासिताम्बरतलामवलोकयन्तः[27] ।

 

सद्यो भवानि सुधियः कवयो भवन्ति

 

त्वं भावनाहितधियां कुलकामधेनुः॥२०॥

 

 

 

शर्वाणि सर्वजनवन्दितपादपद्मे

 

पद्मच्छदद्युतिविडम्बितनेत्रलक्ष्मि ।

 

निष्पापमूर्तिजनमानसराजहंसि

 

हन्सि त्वमापदमनेकविधां जनस्य ॥२१॥

 

 

 

उत्तप्तहेमरुचिरे त्रिपुरे पुनीहि

 

चेतश्चिरन्तनमघौघवनं लुनीहि ।

 

कारागृहे निगळबन्धनयन्त्रितस्य

 

त्वत्संस्मृतौ झटिति मे नि[28]गळास्त्रुटन्ति ॥२२॥

 

 

 

त्वां व्यापिनीति सुमना इति कुण्डलीति

 

त्वां कामिनीति कमलेति कलावतीति ।

 

त्वां मालिनीति ललितेत्यपराजितेति

 

देवि स्तुवन्ति विजयेति जयेत्युमेति ॥२३॥

 

 

 

उद्दामकामपरमार्थसरोजखण्ड-

 

चण्डद्युतिद्युतिमपासितषड्विकाराम् ।

 

मोहद्विपेन्द्रकदनोद्यतबोधसिंह-

 

लीलागुहां भगवतीं त्रिपुरां नमामि ॥२४॥

 

 

 

गणेशबटुकस्तुता रतिसहायकामान्विता

 

स्मरारिवरविष्टरा कुसुमबाणबाणैर्युता ।

 

अनङ्गकुसुमादिभिः परिवृता च सिद्धैस्त्रिभिः

 

कदम्बवनमध्यगा त्रिपुरसुन्दरी पातु नः ॥२५॥

 

 

 

रुद्राणि विद्रुममयीं प्रतिमामिव त्वां

 

ये चिन्तयन्त्यरुणकान्तिमनन्यरूपाम् ।

 

तानेत्यपक्ष्मलदृशः प्रसभं भजन्ते

 

कण्ठावसक्तमृदुबाहुलतास्तरुण्यः ॥२६॥

 

 

 

त्वद्रूपैकनिरूपणप्रणयिता बन्धो दृशोस्त्वद्गुण-

 

ग्रामाकर्णनरागिता श्रवणयोस्त्वत्संस्मृतिश्चेतसि ।

 

त्वत्पादार्चनचातुरी करयुगे त्वत्कीर्तितं वाचि मे

 

कुत्रापि त्वदुपासनव्यसनिता मे देवि मा शाम्यतु ॥२७॥

 

 

 

त्वद्रूपमुल्लसितदाडिमपुष्परक्त-

 

मुद्भावयेन्मदनदैवतमक्षरं यः ।

 

तं रूपहीनमपि मन्मथनिर्विशेष-

 

मालोकयन्त्युरुनितम्बतटास्तरुण्यः ॥२८॥

 

 

 

ब्रह्मेन्द्ररुद्रहरिचन्द्रसहस्ररश्मि-

 

स्कन्दद्विपाननहुताशनवन्दितायै ।

 

वागीश्वरि त्रिभुवनेश्वरि विश्वमातः

 

अन्तर्बहिश्च कृतसंस्थितये नमस्ते ॥२९॥

 

 

 

यः स्तोत्रमेतदनुवासरमीश्वरायाः[29]

 

श्रेयस्करं पठति वा यदि वा शृणोति ।

 

तस्येप्सितं फलति राजिभिरीड्यतेऽसौ

 

जायेत स प्रियतमो मदिरेक्षणानाम् ॥३०॥

 

 

 

खड्गं पादुकमञ्जनञ्च घुटिकां सारस्वतं सम्पदं

 

मृत्योर्वञ्चनमुग्रकालहरणं देहस्थिते कारणम्।

 

भ्रूभङ्गादगतुङ्गवृक्षपतनं वश्यं जगद्योषितां

 

चर्चाजाप्यमिदं करोति सततं त्वत्पूजकस्येप्सितम्॥३१॥

 

 

 

॥ इति चर्चास्तवः ॥

 

[1] भुवनाधिपत्यं सम्पत्तिकल्प [2] स्तुतिम [3] जगति [4] रीप्र /री प्र [5] भृश [6] शरप्रकीर्ण [7] प्रभवस्य [8] यच्चक्रवर्त्तिपदवीं प्रण [9] गीतम् [10] प्रत्युक्तमौ [11] दीधितिकान्तिमित्रं [12] णिकानुरूपं [13] लोक्यते [14] यैः [15] झरिण्यः [16] तेषां प्रकाममधुराः [17] नुव्रजन्ति [18] रसस्नपिततन्तु [19] गुणाः [20] यद्वामम [21] प्रकर्षं सकर्षणत्वमभिसृत्य [22] हैमवति [23] तीव्रं [24] महस्त्व [25] सिद्धिसाध्याः

 

[26] पङ्करम्यम् [27] न्ति [28] तन्निगळा [29] रमम्बिकायाः